သိုးသငယ်တော်/နှင့် လူပေါင်း/တစ်သိန်း/လေးသောင်း/လေးထောင်
14
ထို့နောက် ကျွန်ုပ်/ကြည့်လိုက်/ရာ ဇိအုန်တောင်/ပေါ်တွင် ရပ်နေသော သိုးသငယ်တော်/ကို မြင်ရ၏။ သူ/၏ နာမတော်/နှင့် ခမည်းတော်/၏ နာမတော်/ကို နဖူး/၌ ရေးထားခံရသူ တစ်သိန်း/လေးသောင်း/လေးထောင်/တို့/သည်/လည်း သူ/နှင့်/အတူ ရှိကြ၏။ 2 ထို့နောက် ဟုန်းဟုန်း/မြည်သော/ရေစီးသံ/ကဲ့သို့/လည်းကောင်း၊ ကျယ်လောင်သော မိုးခြိမ်းသံ/ကဲ့သို့/လည်းကောင်း ကောင်းကင်ဘုံ/မှ အသံ/ကို ကျွန်ုပ်/ကြားရ၏။ ကျွန်ုပ်/ကြားရသော/အသံ/မှာ စောင်းသမားများ/စောင်းတီးနေသော/အသံ/ကဲ့သို့ ဖြစ်၏။3 ထို/တစ်သိန်း/လေးသောင်း/လေးထောင်သောသူတို့/သည် ဘုရားသခင်/၏ ရာဇပလ္လင်တော်၊ သတ္တဝါလေးပါး/နှင့် အကြီးအကဲတို့/ရှေ့/၌ သီချင်း/သစ်/ကို သီဆိုကြ၏။ ကမ္ဘာ/မြေကြီး/ပေါ်မှ ရွေးနုတ်/ကယ်တင်/ခံရသူ တစ်သိန်း/လေးသောင်း/လေးထောင်/မှလွဲ/၍ ထို/သီချင်း/ကို မည်သူ/မျှ မသီဆိုနိုင်။ 4 ဤ/လူတို့/သည် အမျိုးသမီးများ/နှင့် မေထုန်/အမှု မညစ်ညူးသည့် လူပျိုစင်များ/ဖြစ်/ပြီး သိုးသငယ်တော် သွားလေရာ/အရပ်/သို့ လိုက်ပါသူများ/ဖြစ်ကြ၏။ ထို/သူတို့/သည် ဘုရားသခင်/နှင့် သိုးသငယ်တော်/အတွက် အဦးဆုံးသော/အသီး/ကဲ့သို့ ပူဇော်/ခံရ/ရန် လူတို့/ထဲမှ ရွေးနုတ်/ကယ်တင်/ခံထားရသော/သူများလည်း ဖြစ်ကြ၏။ 5 သူတို့/သည် လိမ်လည်/ပြောဆိုသူများ/မဟုတ်ဘဲ အပြစ်/အနာအဆာ/ကင်းစင်သူများ/ဖြစ်ကြ၏။
ကောင်းကင်တမန် သုံးပါး
6 ထို့နောက် ကောင်းကင်တမန်/တစ်ပါး/သည် ကမ္ဘာ/လောက/၌ နေထိုင်ကြသောသူများ/ဟူသော တိုင်းနိုင်ငံ/အသီးသီး၊ မျိုးနွယ်စု/အသီးသီး၊ ဘာသာစကား/အသီးသီး/ပြောသည့်/သူများ/နှင့် လူမျိုး/အသီးသီးတို့/အား ထာဝရ/သတင်းကောင်း/ကို ဟောပြော/ရန် ကောင်းကင်/အလယ်/၌ ပျံသန်း/နေသည်/ကို ကျွန်ုပ်/မြင်ရ၏။ 7 ထို/ကောင်းကင်တမန်/က “တရားစီရင်တော်မူမည့် အချိန် ရောက်လာပြီ/ဖြစ်/သောကြောင့် ဘုရားသခင်/ကို ကြောက်ရွံ့/၍ ဘုန်းတော်/ကို ချီးမွမ်းကြလော့။ ကောင်းကင်/နှင့် မြေကြီးကို/လည်းကောင်း ပင်လယ်/နှင့် စမ်းရေတွင်း/တို့/ကို/လည်းကောင်း ဖန်ဆင်းတော်မူသည့် အရှင်/ကို ကိုးကွယ်ကြလော့” ဟု ကျယ်လောင်/စွာ ကြွေးကြော်လေ၏။
8 ထို့နောက် ဒုတိယ/ကောင်းကင်တမန်/သည် လိုက်လာ/၍ “ဘေဘီလုံမြို့ကြီး ပြိုပျက်ပြီ။ ပြိုပျက်ပြီ။ ထို/မြို့/သည် လူမျိုး/အပေါင်းတို့/အား တရား/နှင့် မညီသော မေထုန်/ဟူသည့် သူ/၏/စပျစ်ဝိုင်/ကို တိုက်၏” ဟု ဆို၏။
9 ထို့နောက် တတိယ/ကောင်းကင်တမန်/သည် သူတို့/နောက်သို့ လိုက်/၍ “တစ်စုံတစ်ယောက်/သည် သားရဲ/နှင့် သားရဲ/၏ ရုပ်တု/ကို ကိုးကွယ်/ပြီး နဖူး၊ သို့မဟုတ် လက်/၌ သားရဲ/၏ အမှတ်တံဆိပ်/ကို ရိုက်နှိပ်/ထား/လျှင် 10 ဘုရားသခင်/၏/အမျက်တော်/ဖလား ထဲ/၌ ပြည့်လျှံ/စွာ လောင်းထည့်/ထားသည့် အမျက်တော်/စပျစ်ဝိုင်/ကို သောက်ရမည်။ ထို/သူတို့/သည် သန့်ရှင်းသော/ကောင်းကင်တမန်များ/နှင့် သိုးသငယ်တော်/ရှေ့တွင် ကန့်/နှင့်/ရောသော/မီး/ထဲ၌ ညှဉ်းဆဲခြင်း/ကို ခံရ/လိမ့်မည်။ 11 ထိုသို့ သူတို့/ခံရသည့် ညှဉ်းဆဲခြင်း/၏/မီးခိုးတို့/သည် အစဉ်/ထာဝရ အထက်/သို့ တက်နေ၏။ သားရဲ/နှင့် သူ/၏ ရုပ်တု/ကို ကိုးကွယ်/၍ သူ့/အမည်/၏ အမှတ်တံဆိပ်/ကို ရိုက်နှိပ်/ခံထားသော/သူတို့/သည် နေ့ညမပြတ် သက်သာရာ/ရ/လိမ့်မည်/မဟုတ်” ဟု ကျယ်လောင်/စွာ ကြွေးကြော်၏။
12 ဤ/အကြောင်း/ကြောင့် ဘုရားသခင်/၏/ပညတ်တော်တို့/ကို လိုက်နာ/၍ ယေရှု/ကို စွဲမြဲ/စွာ ယုံကြည်သည့် သန့်ရှင်းသူတို့/သည် သည်းခံ/ရန် လို၏။
13 ထို့နောက် “ဤ/အရာ/ကို ရေးမှတ်ထားလော့။ ယခု/မှစ၍ သခင်ဘုရား/ကို သစ္စာရှိ/စွာ ယုံကြည်/လျက် သေလွန်သော/သူတို့/သည် မင်္ဂလာ/ရှိကြ၏” ဟု ကောင်းကင်ဘုံ/မှ ပြောဆိုသံ/ကို ကျွန်ုပ်/ကြားရ၏။ ဝိညာဉ်တော်/ကလည်း “မှန်ပေ၏။ သူတို့/ပြုခဲ့သော/အမှုများ/အတွက် ဆုပေးခံကြရ/သဖြင့် သူတို့/သည် ပင်ပန်း/ဆင်းရဲ/စွာ လုပ်ဆောင်ခြင်း/မှ အနားယူခွင့် ရကြ/လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
မြေကြီးပေါ်/၌ ရိတ်သိမ်းခြင်း
14 တစ်ဖန် ကျွန်ုပ်/ကြည့်လိုက်/ရာ လူသားa/နှင့် တူသည့်/သူတစ်ဦး/သည် မိုးတိမ်ဖြူ/ပေါ်တွင် ထိုင်နေသည်/ကို မြင်ရ၏။ သူ/သည် ခေါင်း/ပေါ်တွင် ရွှေ/သရဖူ/ကို ဆောင်းထား/ပြီး လက်/ထဲ၌ ထက်သော/တံစဉ်/တစ်ခု/ကို ကိုင်ထား၏။
15 ထို့နောက် အခြား/ကောင်းကင်တမန်/တစ်ပါး/သည် ဗိမာန်တော်/မှ/ထွက်လာ/၍ မိုးတိမ်/ပေါ်တွင် ထိုင်နေသော/သူ/အား “မြေကြီး/ပေါ်၌ သီးနှံများ ဝင်းမှည့်/၍ ရိတ်သိမ်းချိန်/ရောက်ပြီ/ဖြစ်/သောကြောင့် ကိုယ်တော်/၏ တံစဉ်/ကို ယူ/၍ ရိတ်သိမ်းတော်မူပါ” ဟု ကျယ်လောင်/စွာ ကြွေးကြော်၏။ 16 ထိုအခါ မိုးတိမ်/ပေါ်၌ ထိုင်နေသောသူ/သည် မိမိ/တံစဉ်/ဖြင့် ဝှေ့ယမ်း/ကာ မြေကြီး/ပေါ်ရှိ သီးနှံများ/ကို ရိတ်သိမ်းတော်မူ၏။
17 ထို့နောက် ကောင်းကင်ဘုံ/၌/ရှိသော ဗိမာန်တော်/ထဲမှ အခြား/ကောင်းကင်တမန်/တစ်ပါး/ထွက်လာ၏။ သူ/၏ လက်/ထဲတွင်/လည်း ထက်သော/တံစဉ်/ပါရှိ၏။ 18 ထိုအခါ မီး/ကို အုပ်စိုးခွင့်/ရှိသည့် ယဇ်ပလ္လင်/မှ ထွက်လာသော/အခြား/ကောင်းကင်တမန်/တစ်ပါး/က တံစဉ်/ကိုင်ထားသော ကောင်းကင်တမန်/အား “ကမ္ဘာလောက/ရှိ စပျစ်သီးများ ဝင်းမှည့်ပြီ/ဖြစ်/၍ သင်/၏ ထက်သော/တံစဉ်/ဖြင့် ထို/စပျစ်ခိုင်တို့/ကို ရိတ်သိမ်းလော့” ဟု ကျယ်လောင်/စွာ ကြွေးကြော်၏။ 19 ကောင်းကင်တမန်/သည် မြေကြီး/ပေါ်သို့ မိမိ/တံစဉ်/ကို ဝှေ့ယမ်း/၍ စပျစ်သီးများ/ကို ရိတ်သိမ်း/ကာ ဘုရားသခင်/၏ အမျက်တော်/ဟူသော စပျစ်သီးနယ်ရာ/ကျင်းကြီး/ထဲသို့ ပစ်ချလိုက်၏။ 20 ထို/စပျစ်သီးများ/ကို မြို့ပြင်/တွင်/ရှိသော စပျစ်သီး/နယ်သည့်/ကျင်း/၌ နယ်၏။ ထို/စပျစ်သီးနယ်ရာ/ကျင်း/မှ စီးထွက်လာသော ထို/သွေးချောင်း/သည် အနက်/ငါးပေ/ခန့်b ရှိပြီး အလျား/တစ်ရာ/ရှစ်ဆယ့်/လေးမိုင်/ခန့်c/ရှိ၏။